سفر پایدار از دیگر مفاهیمی است که این روزها در صنعت گردشگری بسیار به چشم میخورد. گردشگری پایدار یا سفر پایدار به مسافران کمک خواهد کرد تا آلودگیهای زیست محیطی مثل انتشار کربن دی اکسید و مصرف پلاستیک در سفر را کاهش داده و از فرهنگها و مشاغل بومی مکانی که به آنجا سفر کردند حمایت کنند.
سفر پایدار به معنای یافتن روشی است که بتوانیم گردشگری را در طولانی مدت، بدون آسیب زدن به محیط زیست و محیطهای فرهنگی حفظ کنیم. در حقیقت گردشگران در سفر پایدار خود نباید به محیط طبیعی و فرهنگی اطرافشان، هیچگونه آسیبی برسانند. سفر پایدار به دنبال آن است که اثرات منفی و مخرب گردشگری را به حداقل رسانده و برای مقاصد سفر سودآور باشد.
سازمان بینالمللی گردشگری واژه «گردشگری پایدار» که به «سفر پایدار» هم شناخته میشود را اینگونه تعریف میکند:
«گردشگری پایدار توسعهای است که علاوه بر حمایت و افزایش فرصتها در آینده، به نیازهای فعلی گردشگران و مقاصد میزبان سفر هم پاسخ داده و آنها را تامین میکند. پیشبینی میشود که گردشگری پایدار بتواند با مدیریت منابع مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیباییشناسی در راستای حفظ و نگهداری میراث فرهنگی، فرایندهای اساسی زیست محیطی، تنوع زیستی و حمایت از زندگی تلاش کند.»
بهطورکلی سفر پایدار به معنای ارزشمند دانستن محیط طبیعی و حفظ منابع آن است. مسافران باید از میزان آلودگی ناشی از گردشگری و چگونگی تاثیر آن بر محیط زیست و حیات وحش، آگاه باشند. آنها همچنین باید تاثیر گردشگری روی افراد محلی، مشاغل و فرهنگهای بومی را بشناسند.
بین مفاهیم سفر پایدار، سفر سبز و سفر مسئولانه میتوان دیدگاههای یکسانی را کشف کرد. همه این مفاهیم، آگاهی از نحوه سفر کردن را شامل میشوند. این سه مفهوم به دنبال کمتر کردن تاثیرات مخرب گردشگری بر محیط زیست و ایجاد اثرات مثبت روی اقتصاد و جوامع محلی هستند.